vrijdag 30 november 2012

Mijn ervaringen tot nu toe met #ooglaseren....

21 december 2012
Vandaag, drie weken geleden dat ik m'n oog heb laten laseren. Er is mij gezegd dat ik echt moest wennen met één oog ver en de ander dichtbij te leren kijken. Maar wat is 'wennen'? Nou, dat heb ik wel onderschat, al zeg ik het zelf......
De eerste week was ik echt op, aan het einde van de dag. Het bleek heel vermoeiend te zijn. Het werken met een computer bleek een hele opgave, omdat ik de letters amper zag..... Had ik er wel goed aan gedaan?
Nu drie weken later, is het aanzienlijk verbeterd. Heb eigenlijk weinig ongemak meer. Het zicht is nog niet wat het moet zijn, dat duurt minimaal 3 maanden. Zo lang duurt dat 'ontwennen en herprogrammeren'.
Vanmiddag controle gehad. Zicht met nieuwe oog is 120% (dacht dat 100% de max. was?) en alles gaat zoals het behoort te gaan. Zicht wordt steeds beter, maar het heeft tijd nodig om op een andere manier te leren kijken. Dit kun je je niet voorstellen als je het niet ervaart! Kan nu alles zonder bril. Maar ook het leven zonder bril, moet ontwennen. Je hebt nog steeds het idee dat je 'iets' mee moet nemen, voordat je de auto in stapt......
Ondanks dat het wennen tijd nodig heeft, maar de behandeling meeviel (geen minuut pijn gehad), ben ik blij met mijn beslissing. 

2 december 2012
Controle gisteren na het laseren van vrijdag, was goed. Veel blijven druppelen met die verschillende oogdruppels. Gewoon een dagtaak erbij! Heb geen minuut last ervan gehad eigenlijk, is me erg meegevallen. 

Moet wel heel erg wennen aan twee ogen met verschillende sterkte. Heb nu één oog voor dichtbij en één oog voor veraf. Veraf kan ik al best goed zien (wat hiervoor niet het geval was), dichtbij kon ik goed zien, maar omdat ik nu nog maar één oog voor dichtbij heb, is dit natuurlijk minder geworden. Dit duurt een paar weken voordat dit is gecorrigeerd in je bovenkamer. 
Dit herprogrammeren blijkt best vermoeiend te zijn en moet dus wennen (soms ook hoofdpijn aan het einde vd dag). Maar vandaag ging al iets beter dan gisteren.

29 november 2012
Spannend de dag van het ooglaseren was aangebroken. Samen met m'n moeder naar Rotterdam. Ik heb nog nooit gehoord dat het bij iemand fout is gegaan, maar het blijft toch heel spannend. Bij het inchecken vroeg de baliedame wie ik was. want er waren twee Van-der-Meer-en, ohhh jee! Als dat maar goed gaat..... Meneer van der Meer bleek gelukkig ook alleen z'n rechteroog te laten laseren, dus dat moest goedkomen. Toeval!

Na het inchecken weer de nodige controles. Daarna in groepen van zes richting het heilige der heiligen. Het bleek daar lopende band werk, in groepen. Voelt als vreemd, maar is prettig. Allemaal lotgenoten in hetzelfde schuitje. Dit schept een band. 
Blauwe schoentjes, muts en schort aan en ready. Dan krijg je de verdoving met een druppeltje. De één voelt het direct, bij mij leek het eeuwen te duren, voordat ik wat voelde. Maar het kwam goed.
De eerste behandeling bestaat uit het loslaseren (klinkt als eng) van je hoornvlies. Duurt alles bij elkaar een minuut. Dit noemen ze het "flapje" (klinkt als raars). Je krijgt dan een soort zuignapje op je oog, is geen prettig gevoel, als ik eerlijk ben. Je krijgt een 'troostbeertje' als je naar binnen gaat, om in te knijpen waarschijnlijk? Het doet geen pijn, maar gewoon vervelend. Het zuignapje verschoof bij mij, waardoor ik nu wat rode vlekjes om m'n pupil heb, maar dit is binnen twee weken wel weg, zeggen ze. Hier merk je verder niks van.

Daarna mag je de wachtkamer weer in. Spannend als er keer op keer een lotgenoot terugkomt. Iedereen ervaart het anders, afhankelijk van de gevoeligheid van je ogen, je pijngrens en mogelijk je persoonlijkheid. Gelukkig ging het mij goed af. Ik had m'n telefoon bij me dus alles kon door gaan tussen de behandelingen door. Omdat het om slechts 1 oog ging, voelde het ook als veiliger. Je hebt er altijd nog één. Ook kun je tussen de behandelingen door, met dat andere oog alles zien en beleven.

En dan gaat het gebeuren, het laseren zelf. Als je eenmaal in de stoel ligt, krijg je nog wat verdovingsdruppels, je flapje wordt gelicht, je ziet wat lampjes in je oog schijnen. Is dit het? Als je dan een verbrand BBQ luchtje ruikt, ben je ineens klaar. Alles bij elkaar duurt dit een paar seconden. Je flapje wordt weer dichtgeklapt, gladgestreken en klaar ben je. Dan mag je naar de "uitrustkamer" voor een bakkie. Ook daar hetzelfde 'laken een pak', de één heeft nergens last van, de ander kan z'n ogen niet open houden van het tranen. Er was zelfs een meisje dat overal last van had, zij was ook heel bang, ook zij heeft het overleefd.
Met doosjes verschillende druppels kwam ik vanmiddag weer thuis. Starten met elk half uur druppelen, en dit afbouwen over een week. Na half uurtje thuis, al even naar de poelier gereden met de auto. Het is nu avond, tot nu toe geen pijn of ongemakken dus meevallertje! 

Ik heb nu één oog wat goed dichtbij kan kijken en één (nieuw) oog wat goed veraf kan kijken (monovision). Als ik met twee ogen tegelijk kijk, is dit nog verwarrend. M'n bovenkamer moet nog even een paar weken wennen, voordat die update gedaan wordt, volgens de specialisten van Visus Oogkliniek. Net of je nu één contactlens in hebt.
Als het goed is, moet ik nu ook niet meer nachtblind zijn of in ieder geval moet het minimaal zijn, wat voor mij heel belangrijk is om weer veilig te kunnen autorijden.

Morgen weer een controle, ik ben benieuwd......


4 opmerkingen:

  1. Wat voor behandeling heb je precies ondergaan. LASIK of LASEK of een andere?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Martine,
    Ik kom je bericht tegen, hoe bevalt de monovision nu?
    Overweeg dit ook en ben zeer benieuwd!
    Alvast dank voor je reactie. Groetjes Merle

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat fijn dat de behandeling pijnloos is verlopen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoe is je zicht nu ? Bij mij nu een week geleden, maar ik kan nog niet lezen... Verder zicht prima. Valt wel tegen

    BeantwoordenVerwijderen