zondag 26 augustus 2012

Hoe klant-onvriendelijk is Nederland?

Klant is koning roepen alle eigenaren van winkels!  Vinden hun werknemers dit ook? Zij hebben tenslotte de contacten met de klant. Natuurlijk zeggen ze van wel in hun functioneringsgesprek, maar is hun gedrag hier ook naar? Vinden ze mensen echt leuk? Werken ze met plezier?

Ik vraag me het af. Ik zal een paar voorbeelden geven;
 
Bij het Kruitvat in mijn geboorteplaats gaan 10 minuten voor tijd de lichten uit. Je ziet amper de producten nog staan en struikelt over de dozen die op de grond staan. Het is overduidelijk dat je heel snel moet vertrekken, tenminste zo kijkt het personeel naar je. De eerste keer dacht ik dat de stroom uitviel, maar volgens de "gediplomeerde verkoopster" is dit ingeprogrammeerd en kunnen ze hier niks aan doen. Ja hoor!

Bij de Zeeman in dezelfde plaats gaan de niet representatieve dames een kwartier voor sluitingstijd met z'n allen voor de ingang staan roken. Als klant zijnde haal je het niet in je hoofd door zo'n nicotinewolk binnen te stappen, dus blijf je op veilige afstand van de Zeeman. Ja dames, op tijd sluiten maar, er zijn het laatste kwartier toch geen klanten meer gekomen. 

Bij de poulier in mijn woonplaats, gaan ze zelfs 35 minuten voor tijd de vitrine al leegruimen. Als je dan vraagt of ze eerder dichtgaan, kijkt ze je verbaasd aan en zegt, nee, gewoon om 18.00 uur, hoezo? En dan toch een potje lastig kijken als de binnengekomen klanten producten van haar ingepakte karren willen....

En vorige week bij de C1000 in een naastgelegen plaats. Daar hebben ze het drukker met het onderling regelen van hun pauzes dan met klanten. Dat ze in hun onderlinge discussies en gelach ook nog af moeten rekenen met klant, is toch best lastig. Gewoon zonder te vragen, aangeven dat ze eerst de broodjes van
haar collega afrekent, omdat het anders van haar pauzetijd afgaat.
Je voelt je gewoon bezwaard als je aangeeft dat je wilt pinnen. Maar goed je krijgt toch geen reactie terug. Heel vreemd om onzichtbaar te zijn in een supermarkt. Het lieve kind heeft niet eens door hoe klanten zich moeten voelen.

Nu kan het ook anders hoor, het is niet allemaal kommer en kwel rondom Maasdijk. De jeugd die bij de plaatselijke Plusmarkt werkt, is altijd even vriendelijk en behulpzaam. Ik vraag me weleens af, hoe dit kan?

Ook bij onze 3-sterrenbakker in Maasdijk, hebben ze aandacht en tijd voor ons klanten. Je ziet dat mensen ook speciaal voor die aandacht en vriendelijkheid naar Maasdijk komen voor een 3-sterrenbroodje. Ze voelen zich speciaal, ze voelen zich echt klant. Ze zijn de koning te rijk!
 
Het verschil is, naar mijn mening, dat bij de eerste voorbeelden de eigenaren niet aanwezig zijn en dus niet aan kunnen geven wat gewenst is. En bij de laatste twee voorbeelden is dit wel het geval. Mensen die het werk niet leuk vinden, heel de dag wachten totdat ze eindelijk naar huis kunnen, klanten lastig vinden, werken hier niet. Die werken bij dìe andere winkels.
Wat als je nou een bedrijf in een andere branche hebt? Want elk bedrijf heeft tenslotte klanten! Heb je de juiste mensen in dienst? Er valt zoveel meer te verdienen qua werkplezier èn geld als je weet wat er gebeurt in je bedrijf. Weet je hoe je het wil hebben, geeft dit aan bij je personeel. Anders kan het weleens anders zijn dan je denkt.


zondag 19 augustus 2012

Zijn optimaal geteelde producten, plofgroenten?

Als ik kuikens heb, elk jaar rond Pasen, zijn ze in het najaar nog steeds geen volgroeide kip, Dat duurt toch minimaal 7-8 maanden. Ik geef ze elke dag gewoon te eten en te drinken. Eigenlijk leven ze een heel natuurlijk leven op een stukje grond waar ze heel de dag tokkend rondlopen. 
Hoe kan het dan dat de kipfiletjes die ik in de winkel koop, binnen 6 weken gegroeid zijn? Kuikens die in zo'n korte tijd, een soort "plofpuber" worden en bij een gewicht van 2 kg gereed zijn voor de BBQ. Een feit; het is wèl beter voor het milieu, snellere productie dus lagere kosten, het enige probleem is dat het eigenlijk niet te eten is, maar dat kan ook opgelost worden! De ontbrekende smaak breng je eraan door veel kruiden en sausjes erop te gooien en dan gaat het best zo'n turbokippie.....

We vinden het allemaal geen stijl, maar is het in de groententeelt anders? Een groot verschil is dat er geen dierenleed aan te pas komt, maar hier doel ik niet op.

De grenzen van de productie aantallen worden steeds verlegd. Steeds meer kilo's uit een vierkante meter! Er wordt natuurlijk op smaak geteeld, wordt er aangegeven, maar de productie-aantallen blijven het belangrijkst.
Heb je weleens een aardbei uit de volle grond gegeten en één gegroeid via een andere vorm van substraat? Of een tomaat, komkommer, etc? Echt een wereld van verschil. Eerst denk je bij het eten van producten uit de volle grond, hé, wat smaakt dat anders..... Ik heb gemerkt dat mijn smaak gewoon vervaagd is en dat ik gewend geraakt bent aan afgevlakte smaken. Het zijn de sausjes die het 'm doen!
Mijn komkommerplant thuis groeit langzamer dan bij de toptelers, omdat ie niet optimaal wordt geteeld, niet volgestopt wordt met de perfecte combinatie aan meststoffen en heel veel water. Het voordeel is wel dat ie naar komkommer smaakt! Dus het nadeel van smaak, is een lagere productie, dus minder opbrengsten. Gaan consumenten meer betalen voor smaakproducten? Of willen we straks geen "plofgroenten" meer en moeten telers na gaan denken over andere manieren van telen? Ik weet het niet......

vrijdag 3 augustus 2012

Zou jij blij zijn met jou als je de ander was?

Ik vraag me toch werkelijk af of mensen dit zich afvragen? Zou je jezelf als buurman willen hebben? Of als collega? Of als partner?
Het moet wel zo zijn dat velen er echt niet bij nadenken! Je ziet van die ouwtjes aan het einde van hun (enige) leven achter de geraniums zitten te vereenzamen, geen bezoek, gezicht als een zuurpruim en een volle klachtenlijst. Wachten op niemand. Ook dan denken ze nog niet na over 'waar ging het mis'? Want ook dan ligt het aan de buurvrouw en de rest..... En een kans om het volgende keer anders te doen, is er echt niet, want je staat op het eindstation. Verder gaat de trein niet.

Ik denk dat als je niet heel de dag zit te klagen en zit te zeiken, dingen ook eens positief inziet, blij wordt van de kleine dingen, ècht geïnteresseerd bent in ander, je elke week bezoekers hebt als je in zo'n verzorgingshuis zit te tobben.

Hoe kun je er nou voor zorgen dat je op tijd inziet dat je op die eenzame doodlopende weg zit en die tomtom je alsnog op de goede weg zet?

Vraag eens aan een collega wat hij van je vindt en geef hem dan ook het veilige gevoel dat ie ook tips dùrft te geven. Sta open voor anderen. Zie je leven als een weg met vele leermomenten. Niemand is halverwege al volleerd. Vraag je partner eens oprecht wat hij of zij leuk en minder leuk aan je vindt. Durf eens eerlijk na te denken over jezelf of dit misschien wel zo is.
Kijk eens ècht om je heen, let eens op de non-verbale communicatie als je ergens binnen stapt na je vakantie. Zie je blije gezichten of voel je een 'heerlijk briesje' van zuchtende mensen die uit fatsoen vragen hoe je vakantie was, maar niet luisteren naar het antwoord.

Even de andere kant; er bestaat geen mens die het met iedereen kan vinden. Dus heb niet de illusie dat iedereen je aardig moet vinden, dat kan niet.

Ik ben ervan overtuigd dat elk mens talenten heeft, allemaal op verschillende gebieden. Handig, dan kun je elkaar aanvullen! Weer eens wat anders dan je juist te irriteren aan anderen die niet zijn zoals jou. Waarom zien veel mensen ze niet?Kijk eens waar je goed in bent, wat je leuk vindt en wie je daarmee kunnen helpen. Kijk eens wat anderen beter kunnen dan jou en waardeer dit in hen. Er kan weleens een wereld voor je open gaan, in plaats van achter die muur te blijven zitten, om jezelf af te schermen tegen de boze buitenwereld. Sta jezelf en je ontwikkeling niet in de weg. Het is eenzaam achter die muur!