zondag 14 juni 2015

Hondjes aankleden en in een tassie doen, dat is echte liefde.....

Tijdens mijn 3-daagse vakantie naar Turkije ben ik veel 'zwerf'dieren tegengekomen, honden en katten. Wij in Nederland noemen dit zwerfdieren, omdat ze geen huis met een dak hebben. De dieren die ik tegenkwam hadden een leefomgeving in plaats van een riem om aan te lopen of een kattenbak. Voordat ik me hierin verdiepte vond ik zwerfdieren zielig. Nu ben ik er toch iets anders over gaan denken. Deze dieren hebben een vrijheid waar onze Nederlandse huisdieren alleen maar van kunnen dromen. Uitzonderingen daargelaten. Ze leven in harmonie samen, geen stress, gewoon een natuurlijke rangorde. Zijn niet te dik, maar hebben meestal een normaal 'postuur'. Sommigen lijken mager, maar dat is ons beeld. Als een poesje heel slank is, bestempelen wij dit als mager en dus zielig. Terwijl ze de hele dag eten krijgen van mensen en toeristen. 
Want is een vogeltje wat niet gevangen zit in een kooi, een zwerfvogeltje en dus zielig? Is een vis die in de zee zwemt een zwerfvis, omdat hij niet in een kom zit?

Heel bijzonder dat je ook geen hondenpoep op straat ziet, terwijl je toch veel honden ziet. Is het dan zo dat honden dit van nature op een afgelegen plaats doen zonder dat mensen hier last van hebben? Hebben wij ze, tegen de natuur in, geleerd om het overal maar te doen waar de riem ze heen leidt, zodat de mens er last van heeft?
De honden zijn ook niet agressief, druk, vervelend of andere gedragseigenschappen waarvoor wij met ze naar therapie gaan. Ze leven hun leventje en scharrelen hun kostje bij elkaar. Leven met elkaar in de mensenwereld en zijn dier, zoals dit 'in den beginne' misschien wel bedoeld is.
Neem dan ons Nederlanders, wij kleden onze hondjes aan, doen ze in een tassie, leggen ze naast ons in bed, laten ze 3x per dag, vastgebonden 'en publiek' hun behoefte doen. Ze krijgen gedragsstoornissen, vechten met elkaar, etc. Het woordje natuur is hierbij ver te zoeken.

Het is zelfs zo dat we vinden dat de dieren die wij 'houden voor òns eigen plezier' het maar getroffen hebben en de 'zwerfdieren die in vrijheid leven en hond mogen zijn' zielig zijn.

Zomaar een zwervende gedachte toen ik in het vliegtuig zat......