Tien jaar lijkt een hele tijd, dat is het ook, wat gaat en kan er veel gebeuren in deze tijd. Niet alleen ik verander, maar ook de wereld om mij heen. Hoe ouder ik word, hoe sneller de wereld lijkt te veranderen. Ik neem aan dat anderen hier ook last van hebben?
Hoe doen we onze boodschappen in 2022? Gaat we alles bij authentieke, ambachtelijke "makers" kopen die een verhaal hebben, waardoor we een beleving bij het product krijgen? Of bestellen we alles via de Ipad en wordt dit op de meest makkelijke en zakelijke manier thuis bezorgd? Tijd is geld.
Misschien zullen we voor een deel zelfvoorzienend worden om zo onze kinderen wijze lessen mee te geven. Want je moet er toch niet aan denken dat je kinderen of kleinkinderen denken dat aardbeien uit het land van Sinterklaas en tomaten uit het land van de pizza komen.... En dus niet in NL groeien omdat alles achter gesloten deuren gebeurd.
Worden tuinbouw producten in verdiepingsgebouwen geteeld onder kunstmatige omstandigheden of juist zo natuurlijk mogelijk? Wat wil de consument over 10 jaar?
Als je dat wist, zou dit het leven een stuk makkelijker maken! Gelukkig is het leven een uitdaging en moet je ervoor zorgen dat je voorbereid bent.
Het is een feit dat de consument steeds mondiger wordt en steeds meer informatie tot z'n beschikking heeft. Je maakt een consument niets meer wijs. Ze weten wat ze willen, je hoeft het alleen maar aan te bieden op het juiste moment. Een binding met een consument is belangrijk, want het overstappen naar een andere bedrijf, wordt steeds makkelijker. De markt beperkt zich niet meer tot plaatselijke winkels, maar strekt zich wereldwijd uit door internet. Consumenten hebben weinig beperkingen meer, des te meer mogelijkheden. Onderscheidend vermogen en toegevoegde waarden zullen voor bedrijven steeds belangrijker worden. Producttechnische zaken die voor veel verkopers nu nog heel belangrijk zijn, zijn voor consumenten als vanzelfsprekend. Dit soort informatie willen ze niet horen.
De wereld wordt transparanter, er wordt kennis gedeeld om er samen beter van te worden, maar wil iedereen hieraan meedoen. Want kennis is macht. De één zegt namelijk dat als je kennis deelt, het zich vermenigvuldigt en de ander zegt, als je kennis deelt, heb je nog maar de helft. Angst voor de toekomst is dan ook een slechte raadgever, als je het mij vraagt.
Gelukkig blijft de consument wel voorspelbaar als je opgelet hebt; ze willen waar voor hun geld, ze willen aandacht, respect, gehoord worden, erbij horen. Dus als we deze behoeften invullen, krijgen we geld voor onze waar.
Ik was deze week bij een klant. Een foto maken voor de website om in de rubriek "onze klanten" te zetten. Want wat is nou mooier dan een lachende klant op je website. Je kunt zelf wel vertellen dat je als bedrijf heel goed bezig bent, maar dit zegt elk bedrijf. Dus hier doen we wat aan. Het is keer op keer weer geweldig deze gedreven mensen over hun passie te horen vertellen en dan KLIK.
Maar goed, daar liep ik een vertegenwoordiger tegen het lijf van een kassenbouwbedrijf. Ik kon de beste man niet; grijs haar, leeftijdscategorie rond de 60, aardige man en al ruim 25 jaar in dienst. Dus, ik zeg gekscherend "Zo, dus vastgeroest?" Verwachte een verdedigingsantwoord, maar kreeg als antwoord "Ja, ik zit m'n tijd wel uit hoor, ik maak me niet druk meer". Dat zet je aan het denken.
Want zo hebben we er nogal wat in de arbeidsmarkt, de babyboomers die nog jaren moeten werken, gouden tijden hebben beleefd en hun tijd wel uit zitten. Door de op poten staande wijzigingen in het ontslagrecht, zal er wel iets gaat veranderen. Tenminste dat lijkt me wel verstandig. Anders zullen velen van dezen, een probleem hebben, verwacht ik.
Hoe krijg je mensen weer in beweging?
De wereld is enorm snel veranderd, zonder dat velen dit hebben opgemerkt trouwens. De veranderingen die ze om zich heen zien, zijn volgens hen slechts tijdelijk. Het wordt vanzelf weer zoals vroeger, want vroeger was alles beter, blijven ze dromen. Ze hebben het altijd zo gedaan, zo ging het altijd goed dus het lijkt ze ook beter dit zo in stand te houden. De afstand tussen deze achterblijvers en de nieuwe wereld wordt steeds groter. Want wie heeft er nou contact met een ander via social media? Dat is niet normaal!
En wat nou vervelend is, dat niet alleen wij, maar ook deze mensen steeds langer moeten werken. Dus de jongeren moeten nog vele jaren met deze mensen samenwerken. De jongere generatie vecht als het ware tegen de oudere generatie. En de oude garde temt op zijn beurt de jonge. De jongeren zijn ambitieus en flexibel; de ouderen schermen met wijsheid en ervaring.Gaat dit goedkomen? Of kunnen deze ervaren medewerkers dit op een goede manier overdragen aan de jonge enthousiatelingen zonder ze te remmen?
Nu een stapje van 20 jaar vooruit in de tijd... Hoe voorkom ik dat ik ook roestvorming ga vertonen? Bobbeltjes waar je het niet verwacht? Ik ben er bewust mee bezig roest te voorkomen, maar wellicht stonden zij die verder dromen, er ook wel zo in op mijn leeftijd. Is het een feit wat mij ook gaat overkomen of iets waar je toch invloed op hebt? Ik hoop het laatste....
Hoe doen we onze boodschappen in 2022? Gaat we alles bij authentieke, ambachtelijke "makers" kopen die een verhaal hebben, waardoor we een beleving bij het product krijgen? Of bestellen we alles via de Ipad en wordt dit op de meest makkelijke en zakelijke manier thuis bezorgd? Tijd is geld.
De wereld wordt transparanter, er wordt kennis gedeeld om er samen beter van te worden, maar wil iedereen hieraan meedoen. Want kennis is macht. De één zegt namelijk dat als je kennis deelt, het zich vermenigvuldigt en de ander zegt, als je kennis deelt, heb je nog maar de helft. Angst voor de toekomst is dan ook een slechte raadgever, als je het mij vraagt.