Ik zag gisteren een programma op tv over fetisjisme. Het ging over een man die opgewonden werd van gips. Dus een lichaamsdeel in het gips. Ik had hier nog nooit van gehoord eigenlijk. Het kwam op mij ook heel vreemd over, eerlijk gezegd. Het heeft vaak ook niks met SM te maken, wat ik dus dacht....
Een paar weken geleden zag ik in Amsterdam een man verkleed als baby; zo'n grote pamper aan, gezellig babydolletje, fuppie om z'n nek, helemaal in de kleuren wit en babyblauw, huppelend ging hij over straat, genietend van de aandacht.
Wat is dit?
Een fetisjist(e) raakt opgewonden wanneer hij/zij - in gedachten, via allerlei media of in het echt - geconfronteerd wordt met de betreffende fetisj.
Het komt geregeld voor dat fetisjisten er pas op latere leeftijd achter komen dat ze niet de enige zijn. Vaak wordt er een link gelegd met ervaringen die zijn opgedaan in de jeugd.
Enkele van de bekendere en relatief vaker voorkomende vormen van fetisjisme met voorwerpen of kledingstukken zijn:
leer, rubber, voeten, sneaker, nattekleding (wetlook), luier (vaak naast gebruik van andere baby- of peuterartikelen), gips, etc.
Fetisjobjecten kunnen onder andere geknuffeld, gestreeld, gelikt, geroken en, in geval van kledingstukken, gedragen worden. Het geeft de fetisjist een bepaalde opwinding of fijne gevoelens.
Na een stukje leedvermaak, veroordelen en lachen, vroeg ik me vanmorgen toch serieus af of iedereen een bepaalde fetisj heeft? Moet je die ontdekken gedurende je leven? Of heeft slechts een selecte groep dit? Mis je dit geluk/spanning als je het niet hebt? Kun je het onderdrukken als je ervan af wilt of gaat het over? Hebben mannen èn vrouwen het?
Is het een afwijking of een voorrecht?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten