Ik had zo m'n vooroordelen en eigenlijk mag je geen oordeel over iets hebben als je niet weet wat het is. Al jaren zocht ik (passief) een kans om te kijken wat het was, maar de geiten-wollen-sokken-figuren, huisvrouwen en bejaarden kunnen natuurlijk overdag, terwijl ik dan aan de 'arbeit' ben. Ik kwam geen mogelijkheid tegen in de buurt èn in de avonduren. Ik zette het daarom maar eens op m'n 'bucket list' voor 2015! In januari kwam ik een kennismakingscursus Yoga van 6 lessen op FaceBook tegen. Kan geen toeval zijn, toch? Dus ik heb me aangemeld.
Ik ben nu vier van de zes lessen geweest. Het is
(positief) bijzonder, vind ik. Ik bleek gelukkig niet de enige met vooroordelen; zweverig, bejaardengym, huisvrouwenonzin, vreemde figuren, etc. De meeste lotgenoten hadden dit ook.... Nu heb ik bepaalde momenten wel dat ik denk, Yeahhh right, maar ik geef me maar over.
Een aantal medecursisten vroeg zich tijdens de kennismakingsronde (net voordat je niet meer mocht praten!) af of het intensieve sporten wel zo gezond is? Ze hadden allerlei klachten die niet over gingen en werden niet uitgerust wakker. Klachten aan knieën, heupen, rug, nek, etc. Kijk, daar heb ik nou weer geen last van.... Ik ben a-sportief! Inderdaad (b)lijkt yoga een medicijn voor veel kwalen zowel lichamelijk als geestelijk. Daar geloof ik wel in.
Wat ik bijvoorbeeld ook niet wist, is dat het niet alleen 'standjes' en 'liggen' is, maar ook een stuk techniek en coaching. En 'niks doen' tijdens het liggen, blijkt iets compleet anders dan écht ontspannen. Het stuk coaching helpt je anders na te denken. Er komen wel 100 vragen in me op, maar ik mag niks zeggen. Ik wil wel 20 dingen vertellen, maar ik mag niks zeggen. En dat is verdomd lastig, want juist ik, praat graag en wil alles weten.
De eerste avond was niet helemaal ontspannen, omdat mijn
naastgelegen medecursist de vreemdste geluiden maakte. Het leken de laatste
geluiden voordat hij zijn ogen sloot. Maar na de les bleek hij toch weer te
leven. Gelukkig! De lessen die volgden, lag mijn gereïncarneerde medecursist op
een ander plekje en gaat het met het ontspannen elke keer een stukje beter. Ik kan wel
zeggen dat ik er schik in krijg!
Wat is mijn doel? Natuurlijk leren ontspannen. Ik denk veel, de raderen draaien zodra ik wakker ben. Daardoor veel ideeën en inspiratie, meer dan me lief is, ook weleens 's-nachts. Dan is slapen ook wel lekker. Ik heb niet voor niets een bed.
En ik ben zo stijf als een
hark! Een beetje leniger is geen overbodige luxe. Nu ben ik nooit van 'elastiek'
geweest, dus waarschijnlijk is het een illusie dat ik straks opgevouwen op zo'n
matje zit te ontspannen. Maar ik sta al op m'n kop! Echter nog niet ontspannen. Ook m'n benen zitten regelmatig
dubbelgevouwen. Nu nog vaak door mijn autistische trekje, want ik ken het verschil
tussen links en rechts niet! En m'n tenen aanraken is ook een opgave, die zitten bij mij veel verder dan bij de anderen, vreemd!
Ik vind alles nog best lastig hoor; het overgeven (ik hou van controle) en het zwijgzaam toezien (zo leer je wel beter luisteren). Die uitdagingen liggen daar dus voor mij. Echt even uit die comfortzone om hem zo eigenlijk gewoon groter te maken! Daar hou ik wèl weer van.....
Yoga kent een aantal levenslessen, waardoor je gelukkiger en sterker in het leven zult staan. Eén van de yoga-levenslessen is 'niet teveel waarde te
hechten aan materialistische zaken'. Shit. Als ik ergens aan gehecht ben, zijn
het mijn verzamelingen van 'potjes en pannetjes' en alles om mij heen. Daar
word ik heel gelukkig van, denk ik (ik heb het niet over dure dingen).
Dit was wel een nadenkertje voor mij. Ik weet nog niet wat ik ermee aan moet
trouwens. In de rest van de levenslessen kon ik me wel aardig vinden trouwens.
Maar ik kan wel zeggen dat ik er wat aan heb. Ik ga wat
bewuster met dingen en mezelf om. Nu blijkt dat dit allemaal moet groeien dus ik ben
benieuwd. Bij deze trek ik dan ook mijn vooroordeel in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten