Veertig jaar terugkijken.....

Vandaag veertig jaar geleden was het zover..... Ik werd geboren als eerste kind van mijn ouders in de Hoek van Holland. Een heel andere tijd dan 40 jaar later, maar ook zo z'n charmes. De tijd was eenvoudiger, mensen waren sneller tevreden, 1 tv in huis met 2 kanalen, geen afstandsbedieningen die kwijt raakten, als je de krant las was je op de hoogte van het laatste nieuws, een telefoon met draaischijf en snoer eraan, platen en cassettebandjes, de tijd ging snel, maar niet zo snel dat je moeite moest doen om hem bij te benen. Met hard werken, kwam je er wel.

Ik groeide op als tuindersdochter tussen de tomaten, sla en freesia's. Niet naar de kinderopvang of de crèche, gewoon of in bed of in de box op kisten in de tuin. Ik heb er volgens mij niks aan overgehouden.

M'n ouders hebben altijd hard gewerkt en werken nog steeds elke dag in de tuin. Voor ons kinderen (er kwamen er nog twee) was dit heel normaal. Ze waren er altijd, wel aan het werk. We moesten dan ook van jongs af aan meewerken. Ook daar hou je niks aan over. Het is naar mijn mening zelfs goed als je leert dat je er iets voor moet doen. M'n vader heeft me altijd ingeprent productief te zijn. Wat ik daar echter aan over heb gehouden, is dat ik moeilijk stil kan zitten..... Er zijn ergere dingen.

Ik heb een mooie kindertijd en jeugd gehad, veel vrijheid, veel beleefd, ontdekt, mooie herinneringen. Daar ben ik dankbaar voor. Heb natuurlijk net al ieder ander ook mindere dingen meegemaakt, maar ook die vormen een belangrijk deel van de persoon die ik nu ben. Het is een goede basis geweest voor een volgende stap naar een zelfstandig leven.

Nu veertig jaar verder, hoop ik minimaal op de helft te zijn, maar realiseer me dat ook ik, een mens van de dag ben. Ik doe m'n best hiernaar te leven. Te zijn wie ik ben, in plaats van te voldoen aan een beeld van anderen. Te doen wat ik belangrijk vind, in plaats van wat anderen goed of leuk voor mij vinden. De mensen toe te laten in mijn leven die op één of andere manier iets voor mij betekenen. Keuzes maken en werken aan iemand zoals ik later herinnerd wil worden.....

Voor een groot deel heb je namelijk de regie over je eigen leven in handen, door de keuzes die je maakt en de dingen die je doet. Als je deze regie niet neemt, wordt je leven door anderen bepaald en ben je slechts een speler in je eigen leven. Alles overkomt je. Blijven dromen is belangrijk, doelen in je leven, al zijn ze klein, heb ze!

Het leven begint bij veertig, steeds meer grijze haren, een paar rimpels en een paar zwabberende bovenarmen verder, ben ik toch blij dat ik deze leeftijd heb behaald. Want zo vanzelfsprekend is het natuurlijk niet. Dus ben ik blij met de aftakeling die me automatisch oud en ook wijzer maakt! Verjaardagen zijn tenslotte gezond, hoe meer je er hebt, hoe ouder je wordt. Hoera!