Het moet wel zo zijn dat velen er echt niet bij nadenken! Je ziet van die ouwtjes aan het einde van hun (enige) leven achter de geraniums zitten te vereenzamen, geen bezoek, gezicht als een zuurpruim en een volle klachtenlijst. Wachten op niemand. Ook dan denken ze nog niet na over 'waar ging het mis'? Want ook dan ligt het aan de buurvrouw en de rest..... En een kans om het volgende keer anders te doen, is er echt niet, want je staat op het eindstation. Verder gaat de trein niet.
Ik denk dat als je niet heel de dag zit te klagen en zit te zeiken, dingen ook eens positief inziet, blij wordt van de kleine dingen, ècht geïnteresseerd bent in ander, je elke week bezoekers hebt als je in zo'n verzorgingshuis zit te tobben.
Hoe kun je er nou voor zorgen dat je op tijd inziet dat je op die eenzame doodlopende weg zit en die tomtom je alsnog op de goede weg zet?
Vraag eens aan een collega wat hij van je vindt en geef hem dan ook het veilige gevoel dat ie ook tips dùrft te geven. Sta open voor anderen. Zie je leven als een weg met vele leermomenten. Niemand is halverwege al volleerd. Vraag je partner eens oprecht wat hij of zij leuk en minder leuk aan je vindt. Durf eens eerlijk na te denken over jezelf of dit misschien wel zo is.
Kijk eens ècht om je heen, let eens op de non-verbale communicatie als je ergens binnen stapt na je vakantie. Zie je blije gezichten of voel je een 'heerlijk briesje' van zuchtende mensen die uit fatsoen vragen hoe je vakantie was, maar niet luisteren naar het antwoord.
Even de andere kant; er bestaat geen mens die het met iedereen kan vinden. Dus heb niet de illusie dat iedereen je aardig moet vinden, dat kan niet.
Ik ben ervan overtuigd dat elk mens talenten heeft, allemaal op verschillende gebieden. Handig, dan kun je elkaar aanvullen! Weer eens wat anders dan je juist te irriteren aan anderen die niet zijn zoals jou. Waarom zien veel mensen ze niet?Kijk eens waar je goed in bent, wat je leuk vindt en wie je daarmee kunnen helpen. Kijk eens wat anderen beter kunnen dan jou en waardeer dit in hen. Er kan weleens een wereld voor je open gaan, in plaats van achter die muur te blijven zitten, om jezelf af te schermen tegen de boze buitenwereld. Sta jezelf en je ontwikkeling niet in de weg. Het is eenzaam achter die muur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten